Witam! Jest w filmie kilka kwestii, które mnie nurtują i być może ktoś na forum ma własne interpretacje, które pomogłyby co nieco rozjaśnić :)

Pierwszą i chyba najważniejszą jest kwestia tego, kto w rzeczywistości był autorem kompozycji - mąż Julie czy może jednak ona sama? Wokół autorstwa krążyły przecież plotki, o czym dowiedzieć się można ze słów dziennikarki. Ponadto, Julie SŁYSZAŁA muzykę - nie mogło to być zaledwie wspomnienie muzyki napisanej przez męża - ona ją tworzyła w myślach, o czym świadczy fakt, że dźwięki ulegały modyfikacji np. pod wpływem nacisku zgniatarki, kiedy wyrzuciła partyturę do śmieciarki lub podczas przebywania pod wodą. Często słyszanej muzyce towarzyszył kolor niebieski np. słyszała ją zawsze kiedy była na basenie - ten kolor ją inspirował. Brakującą partyturę napisała sama - siedząc pod niebieską lampą córki i zapisując nuty niebieskim tuszem. Było dla niej naturalne, że autorstwo zostanie przypisane Olivierowi, ten jednak nie potrafił na to przystać - prawdopodobnie w przeciwieństwie do swojego brata. Tłumaczyłoby to również głębokie przekonanie męża Julie o jej dobroci, które wyraził w rozmowie z kochanką - wiedział, że nawet jej nie potrafiłaby znienawidzić. Czy przekonanie to brało się z faktu, że Julie pozwoliła światu myśleć, że to jej mąż jest genialnym kompozytorem i tym samym uczynić z niego legendę, pozwolić aby to jego spotkały wszystkie zaszczyty i chwała?

Kolejnym wątkiem, jaki chciałabym poruszyć jest prawdopodobne powiązanie ze sobą trzech postaci. Pierwszą z nich jest pobity na ulicy mężczyzna, który ucieka przed swoimi oprawcami, jednak Julie nie udziela mu schronienia. Kolejną postacią jest starsza kobieta, która z wielkim trudem usiłuje wyrzucić butelkę tuż przed główną bohaterką, która jednak zdaje się zupełnie jej nie zauważać. I wreszcie ostatnią jest mężczyzna grający na flecie – jest jedyną z tych trzech osób, której Julie udziela pomocy. Kiedy zauważa, że mężczyzna leży na chodniku, usiłuje dowiedzieć się w jakim jest stanie, podsuwa mu pod głowę szkatułkę żeby było mu wygodniej. Zastanawia mnie czy słuszne jest rozumienie motywu tych trzech postaci jako jednej grupy, całości. Wszystkie te osoby łączy to, że byli obcymi i potrzebowali pomocy, jednak Julie udzieliła jej wyłącznie fleciście. Dlaczego? Czy chodziło tylko o to, że jego gra przypominała jej kompozycję męża (lub własną), czy może oznaczało to coś więcej? Może widziała w nim siebie? Jeśli teoria z pierwszego akapitu jest słuszna, to oznaczałoby, że ich los nosił wiele podobieństw – on jako niezauważany uliczny grajek, ona żyjąca w cieniu męża, który przypisuje sobie jej zasługi – oboje anonimowi w swojej muzycznej działalności.

Motywu z myszami nie rozumiem w ogóle, szczerze mówiąc, więc wszelkie interpretacje będą mile widziane. Podobnie zresztą jak znajomość z prostytutką. Po co właściwie wezwała Julie do klubu w środku nocy. Jej wątek jakby nagle się urwał, nie rozumiem jaki był w ogóle cel jej istnienia w filmie.
Poza tym uważam, że to naprawdę zastanawiające, że Julie decyduje się nie sprzedawać domu na wsi właściwie wyłącznie ze względu na kochankę męża i jej nienarodzone dziecko w świetle tego, że pozostawiła schorowaną matkę w domu opieki.

Za wszelkie interpretacje i spostrzeżenia dotyczące tych kwestii i nie tylko, będę bardzo wdzięczna :)